Abdullah YILMAZ
Işıl Akkoyunlu Kimdir?
Gönen’de doğan öğretmen, yazar Işıl Akkoyunlu:
Halkla İlişkiler, İşletme Fakültesi, Kozmetik-Güzellik Uz,
Ayla Algan Ekol Drama, sinema ve tiyatro mezunudur. Dizi film ve reklamlarda da
rol almıştır.
“Işıl Işıl Güzellik” kitabı, “Işıl Işıl Yürek” “Işıl Işıl
Sev” ve “Kadınsan” “Gönencem” kitapları yayınlanmıştır.
Cinius Yayınlarından Şubat 2017 yılında çıkan Işıl Işıl
Yürek şiir kitabında, Çok Seviyorum, Seni Sevmek Ata’m, Söz Ata’m, Atam Gibi
şiirlerinde görülebileceği gibi ulusal değerlere değinmiş bir şairdir.
Günlük hayattan şiirlerini beslediğini hissettiğimiz
şairimiz Işıl Işıl Yürek kitabıyla 2018 Altın Kalem ödüllerine layık
görülmüştür.
Işıl Işıl Yürek kitabının sayfalarına yolculuk yapınca
şairimizin bazen, çocukluğunda geziyoruz bazen de Işıl Işıl sevginin nasıl
olması gerektiğini öğreniyoruz.
Şairimizin Kadınsan isimli kitabında ve diğer kitaplarında Gönen’den
izler de buluyoruz.
Şimdi Gönen’i Işıl Akkoyunlu’nun kendi şiirlerinden
dinleyelim.
CANLILARIN SEVGİLİSİ
Vitrinleri çok, park yolunun
Kalabalık, uzun ince yolunda
Bir başına, isyanını haykırır,
Kâh camda, kâh kapı önünde,
Hep birilerine kızar, söylenir,
Bütün gün, kendinle konuşur,
Apartmanların, tam da köşesinde,
Eski, tek katlı ahşap evinde,
Parka gidenleri seyreder, ya da,
Mutlaka, çöp bidonlarının başında,
Peşinde, sanki bütün kasabanın,
Evsiz, barksız kedi, köpek ordusu,
Artan ekmekleri, yiyecekleri toplar,
Çöpten onlara verir, korur gözetir,
Eşi vefat edince, tümden benliğini,
Başıboş gezen, canlılara adamıştı.
Onları, herkeslerden, çok sever,
Yaz, kış gözümüz arkada kalmaz,
Kadriye abla, aç susuz bırakmaz,
Hepsiyle ilgilenmesi, huzur verir.
Sürekli isyanı nedendir, bilinmez,
Halli, dertli kimseyle sohbet etmez,
Bir şey desen, hemen de sinirlenir,
Bazen savaş ederdi sanki kendinle,
Kime öfkelenir, kime söylenir bilinmez,
Yoldan geçenler, mutlaka ona bakar,
Meraklı bakan gözlere, daha da kızar,
Sanırsınız, insanlardan nefret eder,
Ne söylediği, hiçbir zaman anlaşılmaz,
Sevgisi sadece, sevimli canlılara.
Park yolunun olmazsa, olmazı,
Canlıların dostu, Sevgili Kadriye abla,
Bir gün, sela seslerinde, yitip gitti.
Kadriye ablanın, çok sevdikleri,
Boynu bükük, uzanan dost elsiz,
Kalabalık park yolu, ıpıssız kaldı.
(Kadınsan, 2018, sayfa72-73)
ÇOK ŞANSLIYIM
Unutulmaz, değerli yazar,
Ömer Seyfettin’in doğduğu,
Birbirinden anlamlı, öykülerinde,
Kasabamızın girişinde yazan, cümlesi:
“Ben Gönen’de doğdum.”
Ömer Seyfettin’in kitaplarını,
“Beyaz Lale”, “Yalnız Efe”, “Falaka”,
“Bahar ve Kelebekler”, “Pembe İncili Kaftan”,
Ve daha nice eserlerini, su gibi,
Aynı mahallesinde severek okudum.
Arkadaşlığın, fedakârlığın değerini,
Verilen sözlere bağlılığın önemini,
Cancağızım demenin, güzelliğini,
Hayvanları, en çok da atları sevmeyi,
Öğüt veren öykülerinden öğrendim…
Oksijeni bol, yeşillikler içinde,
Asırlık, ulu ağaçların altında,
Saatlerce çitlembik topladım.
Tahta masalı, havuzlu parkta,
Serinleten, gönül huzuruna,
Burcu kokan, çayımın tadında,
Demli sohbetlere, şahit oldum…
Gönen’in, iki yakasını ayıran,
Tarihi köprüde, yürüdüm,
Annemin, ellerinden tutup,
Yol boyunca, sabırsızlıkla,
Karıncaların
telaşını, sordum,
Düğünleri var masalını, dinledim!
Karıncalara, kıyamayan yüreğimi,
Çok sevdiğim, annemden,
Ölünceye dek miras aldım.
Gelincik tarlasında, koştum,
Papatyalardan taç, yaptım,
Çıplak ayaklarımla, sekerek,
Gönen çayından geçtim...
Biricik kahramanım babamla,
Sevinçten, havalara zıplayıp,
Gün boyu, oltayla balık tuttum…
Kışın, karlarda yuvarlandım.
Hafta sonları olmazsa, olmaz,
Dertlere deva, şifalı sularında,
Şarkılar söyleyerek, yıkandım.
Ev geçimine, katkıda bulunan,
Annemden, komşu teyzelerden,
Yedi yaşında, oya yapmayı,
Yardımlaşmayı, el uzatmayı,
Değerlere, saygı duymayı,
Arkadaşlığın, dostluğun önemini,
Çıkarsız, sevginin güzelliğini,
Evimizin bitişiğinde, okunan ezan sesini,
Annemin kışı, bahara çeviren gülüşünü,
Babamın gücünü, merhametini,
Başarılı olduğumuzda, yere göğe sığmayan,
Mutluluk dolu, heyecanlarını sevdim.
Şeftalisi, patlıcanı, pirinci, zeytini,
Eti, sütü, loru, yoğurdu, peyniri,
Keşkek, koca kulak, saçaklı mantısı,
Höşmerim, ovma, sütlü kabak,
Dünyaca ünlü tatlarını, doyasıya tattım…
Doğa yürüyüşlerinde, Alacaoluk Kalesi’nde,
Ay yıldızlı bayrağımızı, dalgalandırırken,
Gönenli olmanın, gururunu yaşadım.
Annem, babam, dedelerim, atalarım gibi,
Çok şanslıyım, “Ben de Gönen’de doğdum.”
Kadınsan 2018 sayfa96-98
Kadınsan isimli şiir kitabında olduğu gibi Favori
Yayınlarından 2020 yılında çıkan Işıl Işıl Sev kitabında da Gönen şiirlerini
görmekteyiz.
ÂŞIKLAR KÖPRÜSÜ
Mis kokular yayar, mor menekşeleri,
Entarilerini giyinmiş, yeşilin tonlarında,
Asırlık, çitlembik ağaçlarının gölgesinde,
Gönen’in sevdasıdır, aşıklar köprüsü.
Üstünde binlerce çocuk oynadı, koştu,
Gelinlik kızların elleri, sevgiliye kavuştu,
Gönen’de yaşayanlar, huzurla yürüdü,
Gönen’in sevdasıdır, âşıklar köprüsü.
Unutulmaz anılara şahittir, resimlerde,
Yıkılsa da yeniden yapılır şevkle.
Gönen sevdalıları, kalbi atar üzerinde,
Gönen’in sevdasıdır, âşıklar köprüsü.
(Işıl Işıl Sev 2020 sayfa 60-61)
YEŞİL GÖNEN
Kınalı ellerinde hep iğnesi, ipliği,
Göz nurudur, çemberindeki oyası,
Marifetlidir, Gönen’in kadınları.
Menekşeler kokar, yeşiller içinde,
Beyaz kuğular salınır, gelin gibi,
Tahta masalı, büyük havuzlu parkı,
Daimi dostlar buluşur, çay deminde.
Yeraltından çıkar, kaynar suları,
Dertlere, bin devadır kaplıcaları.
Pembe güzellik katar, güzelliğe,
Dağ Ilıcası’nda, gençleştirir suyu,
Manav tarhanası, saçaklı mantısı,
Yazar Ömer Seyfettin’in doğduğu,
Öykülerinde, özlemle andığı yeri,
Eti, sütü, peyniri, yoğurdu, pirinci,
Gönen’dir, bulunmaz tatların yeri.
(Işıl Işıl Sev 2020 sayfa 80)
